Αν είναι να πεθάνω, κι εσύ είναι να ζήσεις, κι ο χρόνος να συνεχίσει να κελαρύζει και το πρωϊνό να ακτινοβολεί και το δειλινό να καίει όπως το συνηθίζει · Αν τα πουλιά είναι να χτίζουν το ίδιο νωρίς, κι οι μέλισσες τo ίδιο πολύβουες να κινούν Μπορεί κανείς να αποχωρήσει από τους εδώ κάτω μόχθους κατά το δοκούν! Ειν’ όμορφο να ξέρεις πως οι μετοχές θ’ αντέξουν όταν στα θυμαράκια κοιμισμένους θα μας δουν Ότι το εμπόριο σταθερά θα συνεχίζει κι οι αγορές το ίδιο σβέλτα θα πετούν. Κάνει τον αποχωρισμό γαλήνιο Και διατηρεί μια ήρεμη ψυχή, Που οι ευγενείς με τόσηνα ζωντάνια διευθύνουν την ευχάριστη σκηνή!
If I should die, And you should live, And time should gurgle on, And morn should beam, And noon should burn, As it has usual done; If birds should build as early, And bees as bustling go,— One might depart at option From enterprise below! ’T is sweet to know that stocks will stand When we with daisies lie, That commerce will continue, And trades as briskly fly. It makes the parting tranquil And keeps the soul serene, That gentlemen so sprightly Conduct the pleasing scene!
(μετάφραση: Οδυσσέας Γραμματικάκης)